Wścieklizna
1) podejrzenia wystąpienia wścieklizny u zwierząt żywych w celu przeprowadzenia obserwacji;
2) znalezienia martwego ,zwierzęcia które mogło być zakażone (np.: lis, nietoperz) w celu poddania zwierzęcia badaniu laboratoryjnemu.
Należy bezwzględnie unikać kontaktu z podejrzanym zwierzęciem i nie dotykać zwłok zwierząt podejrzanych!
Wścieklizna jest jedną z najdłużej znanych i najgroźniejszych chorób odzwierzęcych, dotykającą centralny układ nerwowy.
Na chorobę wrażliwe są wszystkie gatunki ssaków, w tym ludzie.
Okres inkubacji choroby wynosi od kilku dni do kilku miesięcy.
Wirus wścieklizny przenosi się głównie poprzez kontakt śliny zakażonego zwierzęcia z uszkodzoną skórą lub błoną śluzową (pogryzienie). Zakażenie możliwe jest również m.in. drogą aerogenną, dospojówkową lub poprzez transplantację narządów. W Polsce rezerwuarem wścieklizny jest lis rudy.
Co zrobić w przypadku ugryzienia przez zwierzę?
Ważne jest, aby jak najszybciej dokładnie przemyć wodą i mydłem ranę lub powierzchnię narażoną na kontakt ze zwierzęciem i skontaktować się z lekarzem medycyny.
Każde ugryzienie człowieka przez dzikie zwierzę lub wzbudzające podejrzenie pogryzienie przez zwierzę domowe wymaga dokładnego sprawdzenia.
Zdarzenie powinno zostać zgłoszone powiatowemu lekarzowi weterynarii.
Dodatkowe informacje dostępne są na stronie Głównego Lekarza Weterynarii:
